Hallo daar, Jim hier, ik wou in deze blogpost een 'recap' maken van de Halfway There van MDT UniverCity die plaatsvond in October.
(...recap is engels voor samenvatting. Lekker hip dat willekeurig engels.)
Voor mensen die niet aanwezig waren en nieuwsgierig zijn, of gewoon even terug willen kijken, ga ik hier proberen te beschrijven wat die dag allemaal plaats vond op het podium.
Opzet en Aanvang
De opzet voor was op zich wel leuk, misschien raar om over te hebben hier... maar zie het maar als een klein stukje achter de schermen.
Natuurlijk was het stoelen neerzetten en andere dingen in die richting, tapijt, snacks, etc.
Maar we deden ook even een rondje de microfoon testen. Er een gevoel voor krijgen hoe dicht hij bij je mond kon komen zodat je goed overkwam. Dit vond ik een leuke herinnering, daarom wilde ik het nog hierin vermelden, dan is het niet perse vergeten geschiedenis.
...en uh, een nootje of chipje pikken hoort er ook wel bij. Misschien twee. ...drie.
...vier? ...
Jayson
Jayson start door te zeggen dat hij iedereen een fijn traject changemaking wenst. Wel aardig, toch?
Mina -- Ode aan de Ouders
Mina's verhaal gaat over "Ode aan de Ouders, ze merkt dat jongeren niet echt hun ouders genoeg waarderen.
"Uh, ja, het begint vooral omdat ik zeg maar vaker op Social Media posts zie van jongeren die dan klagen over hun ouders bijvoorbeeld dan, zijn beetje nutteloze redenen."
Mina praat over hoe ze een goede band met haar ouders heeft en dat mensen daar best geshockeerd over kunnen zijn dat ze zo verwend word door haar ouders. Maar ze verzekerd dat dat ook aan beide kanten zo is.
Haar ouders verwennen haar, maar ze doet daar wel wat voor terug,
"Je kan als kind ook al gaan terug geven,"
Heel simpel eigenlijk.
Mervan & Christiaan
Mervan en Christiaan hebben samen een boek geschreven, het heet 'Ben en het Nederlandse kinder-elftal',
Mervan en Christiaan zijn anderhalf jaar geleden via VoorleesExpress en project School-School taalmaatjes geworden en zijn daarna samen met ZinTUIG aan de slag gegaan. Volgens Christiaan gaat het boek over samenwerking. "Mensen die samenwerken die zijn winnaars."
Pip
Sinds kort zit Pip ook bij de uitgeverij van Studio Moio, ZinTUIG!. Pip is samen met andere mensen van ZinTUIG! bij Daltonschool Oegstgeest te werk gegaan met kinderen die in de taalklas van die school zitten, kinderen dus, die Nederlands bij moeten leren vanwege hun achtergrond, bijvoorbeeld als ze gevlucht of geëmigreerd zijn.
Pip merkte wel dat de klas een beetje in groepjes opgedeeld was, leeftijd, moedertaal maakten bijvoorbeeld al een verschil, maar toen de muziek eenmaal aan was en toen we gingen dansen, was de hele klas even samen. "Ik vond het heel mooi om te zien wat je (ehh)- [...] -ik zag dat ze allemaal ineens een soortvan groep waren."
Pip heeft heel haar leven dansen leuk gevonden en weet ook wel zeker dat ze in de toekomst daar wat mee wil doen. Ze vindt kinderen ook leuk, dus dit hele project was natuurlijk op haar lijf geschreven! Vind je ook niet? Ze heeft in ieder geval al contact met Dansblok voor toekomstige projecten, dus dan maar hopen!
Yorsalem
"Ik had vorige jaar gezegd aan mezelf, ik ga gewoon zeggen 'ja' naar alles, 'probeer alles!"
Yorsalem had dit voor zichzelf voorgenomen en heeft tot nu toe al veel resultaat bereikt.
Samen met anderen heeft ze ook aan een muziekvideo gewerkt voor de Dalton School's taalklas, hetgeen waar Pip en de rest ook naar konden dansen, goed gelukt dus. De taalklassers waren er iniedergeval erg trots op.
Dante
Dante heeft nooit echt volgens de regels gespeeld. Vaak uit de klas gestuurd, meer tijd buiten de les dan erin gespendeerd... met die mindset aan het voorfront, vroeg Nathalie aan Dante wat hij nou eigenlijk wil doen nadat hij klaar is met school,
Hij wil twee maanden lang naar Rome verhuizen om daar Housemuziek te gaan maken met zijn vriend. Het zelfde soort muziek waar hij het meest naar luistert, voor naar festivals gaat, en dus ook zelf wilt maken. Hij hoopt een beetje goed te worden en dingen uit te brengen!
Mo
Mo heeft tandheelkunde gestudeerd en heeft zelfs zijn Master gehaald, Mo is dus eigenlijk een tandarts. Hij is sinds 2022 in Nederland, alleen heeft hij sindsdien zijn zelfvertrouwen verloren. Mo gelooft dat hij te veel dromen heeft en dat dat, gecombineerd met de barriere van de Nederlandse taal het alles een beetje moeilijk maakt om zijn ambities na te komen. Zijn Changemaker project is daarom tandarts worden om zijn zelfvertrouwen terug te winnen.
Tamara
Tamara is al een tijdje aan het oefenen met de camera, vooral het filmen en editen van videos samen met Jan. Ze heeft ook laatst met Yorsalem en Jan een documentaire gemaakt 'Zin in leren met elke zintuig'.
"En wat vind je dan het leuke aan het filmen, als je zoiets in beeld brengt?" "Mm- verhalen eigenlijk te vertellen."
Adnan
De stille fanfare. Het idee erachter was dat we als een groep met instrumenten door Museum de Lakenhal heen gingen lopen, op de maat, maar niet met muziek, vandaar een stille fanfare! Het doet je wel denken van wat allemaal wel en niet mag in zo'n locatie... waar is de grens eigenlijk als je er niemand mee lastig valt? Vorig jaar mochten we niet naar binnen, maar dit jaar wel. Als dat geen changemaken is wat is het dan wel?
Jim
Hey, dat ben ik! Nu kan ik echt even doorratelen.
Zal ik mezelf nu heel, heel cool beschrijven? Dat ik de beste speech ever heb gehad?
Ik bedoel dat zou een leugen zijn, maar wat ik wel doorhad was dat ik vergeleken met de eeste keer dat ik bij Changemakers heb gepresenteerd, het veel beter deed. En daar ben ik iedergeval trots op. Maar waar had ik het over?
"Nou ik vind spelletjes heel erg leuk, vooral verhalende videogames specifiek."
En ja, daarom wou ik voor mijn changemakers project werken aan een videogame, eentje die met als een van zijn onderwerpen klimaatbewustheid aanraakt. Het spel heet 'Aster & the Voice' spelen dus als het uitkomt! Beloofd? Oké... verder dus...
Ik ben ook bezig met een boek die geheel gaat over de vraag 'Wat is een Ambtenaar?', diezelfde vraag heeft ook de hele MvdP prijs geinspireerd en tot leven gebracht, de prijs van de Onzichtbare Held! Erg cool.
De Uitreiking
Over de MvdP prijs gesproken, we sloten de Half Way there af met een uitreiking van twee hele bijzondere prijzen. Rode trofeeën met een witte streep door het midden, die erg veel op een voetstuk lijkt. Maar dat is dan ook wel express! Want als je er goed over nadenkt, met alle soorten ambtenaars die er bestaan, goed en fout, heb je dus een aantal die heel erg hun best doen, die soortenmet de samenleving op zich dragen... een echt voetstuk dus.
Dus wie waren de eerste twee winnaars? Jessica Hilhorst en Maarten van der Plas.
...gefeliciteerd, jullie verdienen het!
-Geschreven door Jim de Boer-
Comments